Stelpurnar i Paris

Æi... ég veit aldrei hvað ég á að skrifa á þetta blessaða blogg lengur, eins og glöggir lesendur hafa kannski tekið eftir.... Þetta er nú meiri vitleysan. Svo eru einhverjir að hnussa eitthvað yfir nafninu, Stelpurnar í París, þar sem við erum nokkuð greinilega komnar heim og svona...já... Ég veit samt ekki. Mér finnst þetta nú bara eiginlega frekar fallegt nafn og svona einhvern veginn laust við tilgerð og plat. Hvernig sem allt fer þá er þetta mín skoðun...

Á föstudagskvöldið missti ég húslyklana mína á gólfið á Dillon með mjög dramatískum og dularfullum hætti. Nema hvað, hún Björg tók á honum stóra sínum, beygði sig niður og rétti þá í hendur þakklátum eiganda sínum sem brosti og þakkaði Björgu björgina lykla sinna...
Já, hún Björg sko...
xxx
Ska